نقد و بررسی DOOM Eternal | کابوس جهنمیان

نام بازی : DOOM Eternal

استدیوی توسعه دهنده : id Software

ناشر: Bethesda Softworks

پلتفرم: PlayStation 4, Nintendo Switch, Xbox One, Google Stadia, Microsoft Windows

پروفایل بازی

حتی باور اینکه سال ۲۰۲۰ به این فوق العادگی شروع شده، سخت است. همیشه می‌گویند: سالی که نیکوست، از بهارش پیداست. بهار سال ۱۳۹۹ با یک عنوان بسیار ویژه و منحصر به فرد آغاز شد. این عنوان چیزی نبود جز جدیدترین ساخته‌ی استدیوی آید سافتور یعنی DOOM Eternal . دنباله‌ی دووم ۲۰۱۶ که به نوعی فرنچایز را ریبوت کرد.

می‌دانید؟ بعضی از بازی‌ها خلاقانه و خاص هستند. منحصر به فرد تلقی می‌شوند. بگذارید کمی دقیق‌تر بگویم، پس از اینکه موفق به پایان رساندن آن‌ها شوید، مزه‌اش زیر زبانتان خواهد ماند. پس از روز‌ها به آن فکر می‌کنید. شب‌ها با خاطرات خوششان می‌خوابید. شادی خاصی در دل شما به وجود می‌آورند. ایترنال از همان دسته بازی‌هاست. ایترنال از آن دسته عناوینی است که ژانر خود را چند قدم به جلو پیش می‌برد. ایترنال را باید با تمام وجود بازی کرد. برایش عرق ریخت، تک تک لوکیشن‌هایش را جستجو کرد و موارد مختلفی که توسعه دهندگان آماده کرده اند را تماشا کرد و لذت برد. نگرانی در خصوص دنباله‌ی یک بازی بسیار موفق، اپیدمی است. دووم ۲۰۱۶ بسیار موفقیت آمیز عمل کرد. پس از به اتمام رساندن DOOM Eternal ، باور نمی‌کردم دنباله‌ی یک شاهکار، بتواند به این حد و اندازه فوق العاده باشد. ایترنال در تمام زمینه‌ها پیشرفت داشته. خوشبختانه تمام تبلیغاتی که برای ایترنال صورت گرفت، حقیقی بود. در حقیقت برگ بنده‌ی بازی نیز همین موضوع بود. آید سافتور به تک تک ادعا‌های خود تحقق بخشید. مهم‌تر از هر چیز، به مخاطب خود دروغ نگفت، آن‌را احمق فرض نکرد و محتوای بازی را برای فروش جداگانه، حذف ننمود.

ایترنال بازگو کننده‌ی ماجرای جدید و جالبی است

همان‌طور که اشاره کردم، ساخت دنباله‌ی یک شاهکار بسیار سخت‌ است. انتظارات از بازی بسیار بالاست. در این مطلب قصد داریم که تک تک پیشرفت‌های DOOM Eternal را زیر ذره بین بگذاریم. به عبارتی دیگر، ‌روند را تجزبه تحلیل کنیم و با مقایسه‌ای ساده، به نتیجه برسیم. در حقیقت اصل نقد و بررسی نیز حول محور چنین موضوعی می‌گردد. حال برای هر ژانر، فرنچایز، شرایط و … نحوه‌ی آن تغییر می‌کند. بهتر است از همین الان این موضوع را اعتراف کنم، کمپین ایترنال از هر لحاظی که فکرش را بکنید (به استثنای یک مورد!!!) نسبت به نسخه‌ی پیشین خود بهتر شده است. اکثر مکانیک‌ها دچار تغییر و یا تحول شده اند، محیط‌ها بزرگ‌تر،‌ مخوف‌تر، زیباتر و چشم گیر‌تر از هر زمان دیگری هستند. دووم اسلیر به بهترین شکل ممکن در روایت حضور یافته و حالت نمادین خود را بسیار بسیار پررنگ‌تر از قبل نموده است. داستان بسیار جذاب‌تر از گذشته روایت می‌شود. جستجو در محیط اهمیت دو چندانی دارد. بازی مملو از شخصی سازی‌های مختلف است. خلاصه‌تر بگویم، تمام المان‌ها و عناصر گیم پلی به دقیق‌ترین شکل ممکن در کنار یکدیگر قرار گرفته اند تا بهترین تجربه‌ی ممکن از فرنچایز دووم به مخاطبان ارائه گردد. بهتر است به سراغ اصل مطلب رویم. اگر تمایل به مطالعه‌ی نقد و بررسی DOOM Eternal را دارید، در ادامه همراه وب سایت نوین اسپات و بنده باشید.

بهترین موضوع در خصوص داستان DOOM Eternal چیست؟

پاسخ این سوال بسیار مفصل است اما قصد دارم که به صورت خلاصه آن را جمع و جور کنم. ایترنال با داستان خود، بلانس بسیار خوبی ایجاد کرده است. در حقیقت داستان نه آن‌قدر پیچیده است که تنش گیم پلی را بکاهد و نه آن‌قدر بی رمق و سرد است که هیچ انگیزه‌ای برای ادامه دادن کمپین در اختیارتان نگذارد. از همین رو این عنصر را بسیار متعادل خطاب کردم. اگر زیاد پی‌گیر داستان نیستید، می‌توانید میان پرده‌ها را تماشا کنید و روند اصلی را متوجه شوید. اگر می‌‌خواهید موارد جدیدی را کشف کنید، توسعه دهندگان در گوشه گوشه‌ی مپ‌های DOOM Eternal ، سرنح‌های داستانی مختلفی قرار داده اند. مواردی که روایت را به صورت بسیار گسترده‌تری برای شما توضیح می‌دهند. این نقطه‌ی درخشان داستان و روایت دووم ایترنال است.

طراحی ظاهری دووم اسلیر در ابهت و کاریزمای شخصیت بی تاثیر نیست

[typo1]روایت، بسیار گسترده‌تر و جالب‌تر از نسخه‌ی پیشین بیان خواهد شد و این اولین پیشرفت دووم ایترنال نسبت به رقیب اصلی خود یعنی دووم ۲۰۱۶ می‌باشد. این بار با شخصیت منفی بزرگ‌تری رو به رو هستیم. اوضاع از هر زمان دیگری بدتر شده است. اسلیر باید تمام قدرت خود را برای تکه تکه کردن دشمنان، در این شرایط، به کار بگیرد.[/typo1] روایت، بسیار گسترده‌تر و جالب‌تر از نسخه‌ی پیشین بیان خواهد شد و این اولین پیشرفت دووم ایترنال نسبت به رقیب اصلی خود یعنی دووم ۲۰۱۶ می‌باشد. این بار با شخصیت منفی بزرگ‌تری رو به رو هستیم. اوضاع از هر زمان دیگری بدتر شده است. اسلیر باید تمام قدرت خود را برای تکه تکه کردن دشمنان، در این شرایط، به کار بگیرد. صد البته که این شخصیت پر ابهت که تبدیل به کابوس شیاطین شده ، خطرناک‌تر از دشمنان وارد میدان می‌شود. داستان بازی نیز به همین موضوع اشاره می‌کند. یکی از لذت بخش‌ترین نکات در خصوص DOOM Eternal ، گرفتن کنترل یک نماد برای استقامت است. نمادی برای خشونت. نمادی برای بیان عطش غیر قابل توصیف در خصوص کشتار شیاطین.

قابلیت‌های بسیار جالبی در طول مسیر،‌ به دووم اسلیر اضافه خواهد شد

[typo1]نکته‌ی حائز اهمیت دیگر، ‌پرداخت به ریشه‌های دووم اسلیر است. با تجربه‌ی ایترنال می‌توانید درک  بهتری از این پروتاگونیست دوست داشتنی پیدا کنید. شخصیت پردازی به دیالوگ وابسته نیست. نحوه‌ی شخصیت پردازی با هر بستر داستانی، تغییر می‌کند. این حرکات و واکنش‌های دیگر شخصیت‌های بازیست که به دووم اسلیر هویت می‌دهد. این ترس آنتاگونیست‌ها و دشمنان از دووم اسلیر است که ویژگی‌های او را بیان می‌کند. این نحوه‌ی برخورد اسلیر با مشکلات است که شخصیت او را بازگو می‌کند.[/typo1]نکته‌ی حائز اهمیت دیگر، ‌پرداخت به ریشه‌های دووم اسلیر است. با تجربه‌ی ایترنال می‌توانید درک  بهتری از این پروتاگونیست دوست داشتنی پیدا کنید. قصد ندارم این موضوع را بیشتر جلو ببرم تا از هرگونه اسپویلی جلوگیری شود. می‌دانید؟ شخصیت پردازی به دیالوگ وابسته نیست. نحوه‌ی شخصیت پردازی با هر بستر داستانی، تغییر می‌کند. این حرکات و واکنش‌های دیگر شخصیت‌های بازیست که به دووم اسلیر هویت می‌دهد. این ترس آنتاگونیست‌ها و دشمنان از دووم اسلیر است که ویژگی‌های او را بیان می‌کند. این نحوه‌ی برخورد اسلیر با مشکلات است که شخصیت او را بازگو می‌کند. این شخصیت به بستر داستانی، که قسمت بزرگی از آن را محیط‌ها و پس زمینه‌ای آماده شده بازگو می‌کنند، جریان می‌دهد و حماسه آفرینی می‌کند. آیا توقع دیگری از یک نماد دارید؟ فکر می‌کنم پاسخ منفی باشد. گوشه گوشه‌ی محیط‌ها دست نوشته در خصوص گذشته‌‌ی زمین وجود دارد. ایستراگ‌ها و موارد بازی برخا به اتفاقات نسخه‌های پیشین اشاره می‌کنند. برای این که داستان را کامل متوجه شوید، ‌مجبور به گشت و گذار و کشف موارد و دست نوشته‌های مختلف هستید. این دست نوشته‌ها اطلاعات بسیاری جامعی در خصوص حمله به زمین، گذشته‌ی دووم اسلیر، موجودات شیطانی و همچنین هویت‌های جدید در DOOM Eternal را در اختیارتان قرار خواهد داد.

محیط‌ها از جزئیات بسیار بالایی برخوردارند و همچنین طراحی زیبایی هم دارند.

[typo1]با معرفی شخصیت‌های مکمل جدید و به لطف دیالوگ‌های هرچند کوتاه ولی کاملا واضح و روشن رد و بدل شده در DOOM Eternal ، همه چیز در خصوص روایت، طبق نقشه پیش می‌رود. بالانس ایجاد شده در روایت و تناسخ آن با گیم پلی، به خوبی نیاز مصرف کننده را برطرف می‌کند.[/typo1] همه چیز دست به دست هم داده تا شخصیت‌های جدید ایترنال، با روند همیشگی و آشنای فرنچایز دووم، سنخیت داشته باشند. ایترنال شاهکاری برای طرفداران قدیمی و جدید دووم است. بازی سبب به وجود آمدن یک حس نوستالژیک و بی سابقه در دل طرفداران قدیمی و سالخورده می‌شود. همان‌طرفدارانی که در دوران نوجوانی و کودکی‌شان ، با کشتن شیاطین پیکسلی بر روی مریخ، به اوج هیجان می‌رسیدند. در خصوص پایان بندی بازی بادی بگویم که سکانس پایانی، درست همان چیزی بود که انتظار داشتم. هیچ صحبتی در خصوص آن نخواهم کرد تا هیچ‌گونه اسپویلی صورت نگیرد اما به صورت خلاصه میگویم که پایان بندی، با روند داستانی و روابط بین پروتاگونیست و آنتاگونیست و پس زمینه‌ی داستانی، سنخیت کامل دارد. ایترنال در تک تک لحظات، احساسی به نام قدرت غیر قابل توقف را به رگ‌ها شما تزریق می‌کند. با معرفی شخصیت‌های مکمل جدید و به لطف دیالوگ‌های هرچند کوتاه ولی کاملا واضح و روشن رد و بدل شده در DOOM Eternal ، همه چیز در خصوص روایت، طبق نقشه پیش می‌رود. بالانس ایجاد شده در روایت و تناسخ آن با گیم پلی، به خوبی نیاز مصرف کننده را برطرف می‌کند.

بدون شرح!!!

پایه و اساس گیم پلی بازی با الگوبرداری از قسمت پیشین توسعه یافته. بدین ترتیب در طی سکانس‌های اکشن، به سمت دشمنان یورش می‌برید و با انواع و اقسام حرکات و اسلحه‌های متفاوت، آن‌ها را نابود می‌سازید. در این میان، تک تک مکانیک‌های DOOM Eternal دچار پیشرفت شده است و یا به صورت کلی روند متفاوتی به خود گرفته. از آن طرف نیز المان‌هایی به سیستم اکشن و همچنین دیگر عناصر اضافه شده که تجربه‌ را بسیار لذت بخش می‌کنند.

لحظه لحظه‌ی ایترنال را حس خواهید کرد و این موضوع جادوی بازی به شمار می‌رود

قبل از اینکه به سراغ تشریح مکانیک‌ها و مسائل اضافه شده‌ی دیگر رویم، باید به درجه‌ی سختی دووم ایترنال اشاره‌ای داشته باشیم. بازی نسبت به نسخه‌ی پیشین سخت‌تر است. از قدیم الایام گفته اند: هر گردی گردو نیست. پس خواهش می‌کنم که تا واژه‌ی سخت به گوشتان می‌خورد، یاد سری سولز نیفتید. ایترنال چالشی‌تر شده، تنها و تنها به یک دلیل: تجربه‌ی لذت بخش‌تر.

[typo1]ممکن است در برخی از اوقات یک سکانس را برای یک و یا دوبار تکرار کنید. اما به شما قول می‌دهم که هر شکست، سبب می‌شود نحوه و استراتژی شما در تقابل با دشمنان بهتر و بهتر شود. هر مرگ مساویست با تجربه و تلنگری برای پیشرفت بیشتر. حال تمام این پییشرفت‌ها به مرور زمان جمع آوری می‌شوند و در نهایت شما را ماهر‌تر می‌کنند. مهارت شما با لذت بردن از DOOM Eternal رابطه‌ی مستقیمی دارد.[/typo1] دقت داشته باشید که دووم اسلیر در این نسخه نسبت به نسخه پیشین، مجهز‌تر است. وی از قابلیت‌های بسیاری برخوردار می‌باشد. طبیعی است که برای برقراری بالانس بازی، باید دشمنان قوی‌تر، بیشتر و … در مقابل شما قرار بگیرند. در حقیقت آید سافتور آن‌قدر بر روی بالانس بودن درجه‌های سختی مختلف حساسیت به خرج داده که توصیف آن غیر ممکن است. تمام سخنان هوگو مارتین بابت ارائه‌ی تجربه‌ی اصیل دووم در هر درجه‌ی سختی، حقیقت داشت. ممکن است در برخی از اوقات یک سکانس را برای یک و یا دوبار تکرار کنید. اما به شما قول می‌دهم که هر شکست، سبب می‌شود نحوه و استراتژی شما در تقابل با دشمنان بهتر و بهتر شود. هر مرگ مساویست با تجربه و تلنگری برای پیشرفت بیشتر. حال تمام این پییشرفت‌ها به مرور زمان جمع آوری می‌شوند و در نهایت شما را ماهر‌تر می‌کنند. مهارت شما با لذت بردن از DOOM Eternal رابطه‌ی مستقیمی دارد. آید سافتور برای طراحی درجه‌های سختی به دقیق‌ترین شکل ممکن عمل کرده و قصد داشته تا مخاطب را، فارغ از هرگونه انتخابی، به تجربه‌ی حقیقی دووم نزدیک‌تر کند.

به صورت کلی پلتفرمینگ بازی پیشرفت‌های بسیاری داشته و تنوع خوبی به روند می‌دهد.

[typo1]از یک نسخه‌ی دووم چه می‌‌خواهیم؟ مسلما کسی با شنیدن دووم، یاد پلتفرمینگ و یا داستان پیچیده و چند لایه نمی‌افتد. با شنیدن نام دووم به صورت ناخودآگاه یاد یک شخصیت کله خراب می‌افتیم که دمار از روزگار شیاطین درآورده. در حقیقت اکشن و اتمسفر منحصر به فرد این فرنچایز، مواردی هستند که آن را به شهرت رساندند. پس بی‌راه نیست اگر این دو عنصر را به عنوان المان‌‌های اصلی هر نسخه از این سری به شمار آوریم، اضافه کردن موارد دیگر باید به گونه‌ای صورت بگیرد که به هیچ عنوان به اصالت مبحث ما آسیب نرساند.[/typo1] پیش از اینکه به سراغ مکانیک‌های اکشن بازی برویم و نگاهی بر روی اضافات و تغییرات به وجود آمده در پیکره‌ی آن‌ها داشته باشیم، بهتر است در خصوص پر رنگ‌تر شدن عناصر پلتفرمینگ صحبت کنیم. پلتفرمینگ در دووم ۲۰۱۶ نیز حضور داشت اما نقش آن بسیار بسیار کم رنگ بود. در ایترنال موضوع کمی متفاوت‌تر است، حال دووم اسلیر می‌تواند به برخی از دیوار‌ها آویزان شود و از آن‌ها بالا رود. پررنگ‌تر شدن این عنصر در DOOM Eternal ، بسیار خوب طراحی شده. شاید این صحبت من خسته کننده شده باشد اما واقعا بالانس در این موضوع (پلتفرمینگ) نیز دیده می‌شود. بگذارید در این میان مبحثی را روشن کنیم. از یک نسخه‌ی دووم چه می‌‌خواهیم؟ مسلما کسی با شنیدن دووم، یاد پلتفرمینگ و یا داستان پیچیده و چند لایه نمی‌افتد. با شنیدن نام دووم به صورت ناخودآگاه یاد یک شخصیت کله خراب می‌افتیم که دمار از روزگار شیاطین درآورده. در حقیقت اکشن و اتمسفر منحصر به فرد این فرنچایز، مواردی هستند که آن را به شهرت رساندند. پس بی‌راه نیست اگر این دو عنصر را به عنوان المان‌‌های اصلی هر نسخه از این سری به شمار آوریم، اضافه کردن موارد دیگر باید به گونه‌ای صورت بگیرد که به هیچ عنوان به اصالت مبحث ما آسیب نرساند. برای همین این موضوع را متذکر شدم که بالانس بودن برخی از عناصر در DOOM Eternal ، نقش به سزایی در تبدیل شدن بازی به یک شاهکار را دارند.

قابلیت اضافه شده به سوپر شاتگان دووم اسلیر! به کمک این قلا ب می‌توانید خود را به دشمنان نزدیک‌تر کنید و موقعیت‌های استراتژیک خوبی برای خود فراهم آورید

بسیاری از پلتفرمینگ‌ها نیز با یک چالش بسیار کوچک و سرگرم کننده همراه هستند تا کمی تمرکزتان را به کار گیرید و برای فشردن به موقع دکمه‌ها، تلاش نمایید. در این میان پازل‌های محیطی بسیار مختصری حضور دارند که به تنوع بازی اضافه نمودند و ایترنال را به صورت متفاوت‌تری به مخاطبان ارائه می‌نمایند. موضوع بعدی که قصد اشاره به آن را دارم، محیط‌های بازیست. محیط‌های DOOM Eternal بسیار گسترده‌تر از آن‌چه هستند که در دووم ۲۰۱۶ مشاهده کردیم. بارها برایم اتفاق افتاد که درگیر این محیط‌های چند لایه شوم و به جای پیشروی در روند اصلی، به دنبال موارد مخفی و کسب جوایز بروم. این کار واقعا لذت بخش است. شاید با پیچیدگی‌های بسیاری برای یافت برخی از موارد مخفی رو به رو نشویم، اما آن‌قدر محتوا در نقشه‌های بازی گنجانده شده است که همواره شما را برای کسب موارد جدید، وسوسه می‌کند.

بازی مملو از موارد مخفی متعدد است

و اما برسیم به سراغ مبحث شیرین مکانیک‌های اکشن DOOM Eternal . آید سافتور با خلق انمیشن‌های فوق العاده طبیعی، ضربه پذیری و تخریب پذیری بسیار بالای دشمنان و محیط، طراحی گلوری کیل‌های بسیار متنوع، اضافه کردن کاربرد‌های جدید به اسلحه‌‌ها، اضافه کردن قابلیت‌های جدید به دووم اسلیر، افزودن سرعت بازی به میزان زیاد، تزریق چاشنی چالش برای تشویق مخاطب به کسب تجربه‌ی بیشتر و دریافت نتیجه‌ی بهتر در مبارزات و … موارد بسیار دیگر توانسته در این زمین نیز به صورت درخشان عمل کند.

از مکانیک‌های اضافه شده به دووم اسلیر در DOOM Eternal می‌توان به قابلیت Dash کردن اشاره نمود. این قابلیت آن‌قدر کارآمد است که توصیف کارایی‌های آن در یک پارگراف نمی‌گنجد!! به صورت خلاصه، به کمک Dash  می‌توانید از دست حملات بی رحمانه‌ و سریع دشمنان فرار کنید و خود را در موقعیت استراتژیک بهتری قرار دهید. اسلحه‌ی شانه‌ای اسلیر، دو قابلیت مختلف دارد. اولین قابلیت، دشمنان را به آتش می‌کشد. در حقیقت به آتش کشیدن دشمنان آسیب خاصی به آن‌ها وارد نمی‌کند اما ضربه زدن به دشمنان آتش گرفته، سبب دراپ شدن آرمور خواهد شد. پس باید به بهترین شکل  ممکن از این ویژگی استفاده نمود. دیگر قابلیت اسلحه‌ی شانه‌ای، انجماد دشمنان می‌باشد. علاوه بر اسلحه‌ی شانه‌ای، تیغه‌ی جدیدی در دست چپ شما و همچنین شمشیر (که به دلیل تازه بودن از انتشار اطلاعات بیشتر در خصوص آن به دلیل اسپویل جلوگیری می‌کنم) و اره برقی نیز جزو تجهیزات اصلی دووم اسلیر هستند. هرکدام از این تجهیزات دارای ویژگی‌های منحصر به فرد و شیوه‌ی استفاده‌ی مخصوص می‌باشند و این بهترین موضوع در خصوص آن‌هاست.

قابلیت جدید دیگری که در DOOM Eternal معرفی شده است، بلاد پانچ می‌باشد. با کمک این قابلیت، می‌توانید مشتی قدرتمند را حواله‌ی دشمنان خود کنید و به عده‌ای از آن‌ها آسیب وارد نمایید. بالاد پانچ جایزه‌ای برای انجام گلوری کیل‌ها تلقی می‌شود. اما حال که صحبت از گلوری کیل‌ها شد، باید بگویم که تنوع آن‌ها به شدت بالاست و می‌تواند حسابی مخاطبان را راضی نگاه دارد. انمیشن‌های گلوری کیل‌ها به شدت هیجان انگیز کار شده و پمپاژ خون در رگ‌های شما را دو برابر می‌کند. راستش ایترنال نسبت به نسخه‌ی پیشین نوستالژیک‌تر است. این موضوع به شدت به مذاق طرفداران قدیمی خوش خواهد آمد. بسیاری از دشمن‌ها، باس فایت‌ها و … موارد متعدد دیگر شما را یاد دووم ۲ و ۱ خواهند انداخت.

شخصی سازی امر بسیار مهم دیگر در DOOM Eternal است که به چشم می‌خورد. از چند جهت مختلف می‌توان دووم اسلیر و قابلیت‌ها و همچنین اسلحه‌هایش را شخصی سازی کرد. با افزایش قدرت لباس مخصوص خود، قابلیت‌های مختلفی دریافت می‌کنید. در صورتی که با پیدا کردن کریستا‌ل‌های مخصوص، می‌توانید یکی از فاکتور‌ها آرمور و یا خط سلامتی و یا میزان مهمات حمل شده را افزایش دهید. از طرفی دیگر شخصی سازی اسلحه‌ها نیز بخش کاملا جداگانه‌ای دارد که می‌تواند شما را برای جستجو در محیط و یافت موارد لازم برای این کار، ‌حسابی وسوسه نماید.

[typo1]دقت کرده اید که همه‌چیز در بازی (از اکثر المان‌های گیم پلی بگیرید تا جلوه‌های فنی و موارد دیگر) دچار تغییر و پیشرفت شده اند اما اکثر اسلحه‌های بازی همان اسلحه‌هایی بودند که در گذشته دیده بودیم؟ متاسفانه آید سافتور فراموش کرده که چند مدل جدید اسلحه برای DOOM Eternal توسعه دهد. موضوع بدتر اینجاست که برخی از آپگرید‌های اسلحه‌ها نیز عینا تکرار شده اند. چنین نکته‌ی منفی‌ای برای ایترنال، که در هر زمینه خوش درخشیده و توانسته به عنوان یک دنباله‌ی موفق خود را معرفی کند، کمی ناپسند است.[/typo1]تا به اینجای کار همواره از بازی تعریف کردیم و به هیچ نکته‌ی منفی خاصی اشاره نکردیم. اما آیا ایترنال نکته‌ی منفی با خود حمل می‌کند؟ متاسفانه پاسخ مثبت است. دقت کرده اید که همه‌چیز در بازی (از اکثر المان‌های گیم پلی بگیرید تا جلوه‌های فنی و موارد دیگر) دچار تغییر و پیشرفت شده اند اما اکثر اسلحه‌های بازی همان اسلحه‌هایی بودند که در گذشته دیده بودیم؟ متاسفانه آید سافتور فراموش کرده که چند مدل جدید اسلحه برای DOOM Eternal توسعه دهد. موضوع بدتر اینجاست که برخی از آپگرید‌های اسلحه‌ها نیز عینا تکرار شده اند. چنین نکته‌ی منفی‌ای برای ایترنال، که در هر زمینه خوش درخشیده و توانسته به عنوان یک دنباله‌ی موفق خود را معرفی کند، کمی ناپسند است. درست است که استفاده از اسلحه‌های آیکونیک فرنچایز در ایترنال به زنده شدن خاطرات کمک می‌کند اما عدم طراحی کارایی‌های جدید و آپگرید‌های متفاوت (نسبت به نسخه‌ی پیشین) برای برخی از اسلحه‌ها، تنها ایرادی بود که می‌توانستم به بخش تک نفره‌ی ایترنال بگیرم!

نقشه‌ها ابعاد بزرگ‌تری نسبت به نسخه‌ی پیشین دارند.

ار لحاظ بصری، DOOM Eternal به شدت چشم نواز است. رنگ آمیزی محیط‌ها و سایه زنی‌ها و نورپردازی خارق العاده‌ی این عنوان به همراه تکسچرهای پرجزئیات و بافت‌های بسیار نرم، قدرت موتور گرافیکی id Tech را به نمایش می‌کشند. قطرات خون و تخریب پذیری بدن دشمنان و … (هزاران نکته و ریزه کاری دیگر) با دقت بسیاری طراحی شده اند. موسیقی‌های متن بازی نیز توسط کامپرسور خلاق و معروف یعنی آقای میک گوردون ساخته شده است. به جرات می‌توانم بگویم که بیش از 4۰ درصد هیجان ایترنال به دلیل این موسیقی‌های متن فوق العاده و تاثیر گذار است. در حقیقت اگر موسیقی متن با این دقت و سنخیت ساخته نمی‌شد، مطمئن باشید بازی نمی‌توانست احساسات (اعم از خشم و هیجان و  …) را به مخاطبش القا نماید.

شکار لحظه!

می‌‌دانید یکی از لذت بخش‌تری نکات راجع به DOOM Eternal چیست؟ حس کردن قدرت با پوست و گوشت و خون! هنگامی که وارد یک کارخانه می‌شوید و هوش مصنوعیِ کارخانه، ورود شما (دووم اسلیر) را به عنوان آخرین درجه‌ی خطر معرفی می‌کند، آن‌جاست که عظمتان برای تکه تکه کردن دشمنان چندین برابر می‌شود. زمانی که قابلیت‌های جدید دووم اسلیر را مشاهده می‌‌کنید، تصمیم می‌گیرد که تک تک آن‌ها را آپگرید کنید تا به نهایت قدرت دست یابید. همه‌ی‌ المان‌های درون بازی به شما انگیزه می‌دهند تا بهتر و حرفه‌ای‌تر بازی کنید. زیرا که تجربه‌ی دووم با این روش، لذتی دو چندان دارد.

ایترنال عرضه شد تا برای باری دیگر بتوانید در نقش یک هیولا!!! به کشتار هیولاهای دیگر بپردازید

ایترنال عرضه شد تا برای باری دیگر بتوانید در نقش یک هیولا!!! به کشتار هیولاهای دیگر بپردازید. تنها می‌توان آید سافتور را به خاطر خلق چنین اثری ستایش نمود. با فاکتور از اندک نقاط ضعف دیده شده، DOOM Eternal در هر زمینه‌ای که فکرش را بکنید پیشرفت داشته و نسبت به نسخه‌ی پیشین خود بهتر عمل کرده است.