اخیرا توسعه دهندگان بازی‌های رایانه‌ای در مقیاس جهانی از بازیکنان به دلیل تقلب، هک و یا ساخت ابزار‌های مؤثر در تقلب شکایت کرده‌اند. وجود بازیکنان متقلب مقوله‌ی جدیدی نیست. برای مثال مشاهده مکرر aim bot در بازی کانتر مؤید این ادعاست. اما موضوع جدید اصرار توسعه دهندگان در شکایت از بازیکنان به دلیل تقلب است که به منظور درس عبرت دیگران انجام می‌شود. در هفته‌های پیش ۱۵ هکر بازی PUBG که به فروش چیت‌های این عنوان اشتغال داشتند دستگیر و در مجموع ۴٫۵ میلیون دلار جریمه شدند. در موردی دیگر کمپانی بلیزارد از یک هکر آلمانی برای ۵۰ هزار دلار شکایت کرد. درا دامه همراه نوین اسپات باشید.
البته این رفتار توسعه دهندگان چندان هم غیر عقلانی به نظر نمی‌رسد. برای آن‌ها نیز حفاظت از برندشان کاملا ضروری است. از آنجایی که این توسعه دهندگان از طریق فروش عناوین آنلاین خود کسب درآمد می‌کنند، خود را ملزم به ساخت تجربه‌ای دلنشین می‌دانند. و این موضوع برای همه مبرهن است که وجود افراد متقلب در بازی‌های آنلاین امکان این تجربه‌ی دلنشین را از دیگران سلب می‌کند. پیگری شکایت علیه افراد سازنده ابزار‌های تقلب بسیار مفید و منطقی می‌باشد زیرا آن‌ها مروج اصلی این پدیده بوده و باید مسئولیت آن را به عهده بگیرند. آن‌ها از طریق اشاعه‌ی این فرهنگ نادرست بازیکنان بسیاری را از لذت بازی‌های آنلاین محروم ساخته‌اند و به همین دلیل متهم اصلی این ماجرا هستند. از آنجایی که این افراد با آگاهی از عواقب ساخت این ابزار‌های تقلب مرتکب آن می‌شوند، باید با پیگیری کمپانی‌های سازنده بازی درس عبرتی برای سایرین شوند.
اما آنچه در این فرآیند آزار دهنده است، قرار گرفتن اشخاص استفاده کننده‌ی این تقلب‌ها در بین متهمین است. این اقدام برای تادیب بازیکنان متقلب انجام می‌شود. اما شواهد حاکی از آن است که این بازیکنان قربانی رفتار ناشایست گروه بزرگی می‌شوند که به این کار دست زده‌اند. مخصوصا اگر در این میان نوجوانی ۱۴ ساله مورد تنبیه قرار گیرد. سال پیش بود که کمپانی Epic Games از یک کودک ۱۴ ساله به دلیل تقلب شکایت کرده و با فاش کردن نام او موجب سرافکندگی وی و والدینش شد.
قبلا رویه به این صورت بود که بازیکنان متقلب با روش مرسوم بن کردن تنبیه می‌شدند. انگشت اتهام در این زمینه نیز به سمت خود توسعه دهندگان اشاره می‌رود. زیرا آن‌ها باید قادر به ساخت نرم افزار‌های بهتری برای تشخیص استفاده از تقلب بوده و یا بررسی‌های آن‌ها برای یافتن موارد مشکوک به تقلب کارامد تر باشد. اما تنبیه فردی آن هم به شکل شکایت هر چند ممکن است در حیطه‌ی حقوق کمپانی‌ها باشد، اما اقدامی بی رحم و ناخوش‌آیند به نظر می‌رسد. البته شایان ذکر است که به هیج وجه بی اعتنایی به قانون را توجیه نمی‌کنیم اما بیشتر این افراد کم سن و سال اصلا قوانین این بازی‌ها را مطالعه نکرده و از عواقب عمل نادرست خود آگاه نیستند.
به نظر می‌رسد اعمال محدودیت‌هایی در این زمینه ممکن است کارگشا باشد. همانطور که گفتیم کمپانی‌ها و افراد سازنده این ابزار‌های تقلب متهم اصلی ماجرا هستند و باید به اشد مجازات محکوم شوند. اما درمورد افرادی که از این ابزارها استفاده می‌کنند باید راهکارهای دیگری اتخاذ شود. شکایت از یک بازیکن خردسال و افشای نام او ممکن است کل خانواده را مدت‌ها درگیر خود کرده و سرخوردگی آن‌ها را به دنبال داشته باشد.
